Lancering van 3D geprinte raket

Na twee mislukte pogingen eerder deze maand wil het Amerikaanse Relativity Space op 23 maart vanop Cape Canaveral een nieuwe poging doen om zijn Terran 1 raket te lanceren. Relativity Space is een van de vele nieuwe bedrijven in de commerciële ruimtevaart in de VS. Wat het bedrijf speciaal maakt is dat naar eigen zeggen 85% van zijn raketten met additive manufacturing geproduceerd wordt.

De clue van het 3D printen voor Relativity Space is dat het zijn rakketten veel sneller kan bouwen dan met klassieke methodes. Het bedrijf heeft zich tot doel gesteld om van een digitaal ontwerp tot een afgewerkt product te kunnen komen in slechts 2 maanden. Een bijkomend voordeel is dat het makkelijker moet worden om laat in de ontwerpfase nog aanpassingen te doen. Elke wijziging wordt immers vanzelf meegenomen eens op de print knop gedrukt wordt. Additive manufacturing wordt niet alleen toegepast voor de structurele elementen waarmee de romp van de raket opgebouwd wordt maar ook voor tal van componenten, inclusief de motoren.

De eerste raket die Relativity Space nu wil lanceren – de Terran 1 – is 33,5 meter hoog en heeft een diameter van 2.28 meter. Als brandstof wordt vloeibare zuurstof en vloeibaar aardgas gebruikt. Met negen motoren moet de raket in staat zijn om satellieten tot 1250 kg in een zogenaamde LEO baan te brengen.

Intussen werkt het bedrijf ook al aan een grotere versie die Terran R genoemd wordt. Om die te bouwen werden eerst nieuwe 3D printers ontwikkeld die de structuurelementen horizontaal printen, in tegenstelling tot de vorige methode waarbij verticaal geprint werd. Horizontaal printen slaat op de oriëntatie van de printkop, wat wil zeggen dat de raket tijdens het bouwen dus op zijn zij ligt. De snelheid van het printen zou dankzij de nieuwe methode maar liefst zeven keer hoger liggen.

Dat de lancering nu al twee keer uitgesteld moest worden heeft blijkbaar niets te maken met de gebruikte productiemethodes. De eerste keer was er blijkbaar een probleem met een ventiel in de lanceringsinstallatie. De tweede poging werd in allerlaatste instantie stopgezet na het inschakelen van de motoren omwille van een foute drukmeting in de brandstof. De lancering is nu gepland voor 23 maart.